Məsnəvidə Maidə surəsinin təfsirinə dair

Qurani Kərimin V surəsi Maidə hicrətdən sonra Mədinədə nazil olmuş-dur. Peyğəmbərimizin (s.a.s) “Maidə surəsi nüzul baxımından Qur’anın son surələrindəndir. Elə isə onun halalını halal, haramını haram tutun!” hədisi buna sübutdur. Maidə surəsi Hüdeybiyyə sazişi ilindən (628 m.) etibarən nazil olmağa başlamış, bir qismi də Vida həcci əsnasında (fevral 632 m.) enmişdir. Bəzi islam alimləri bu surənin hamısının birdən Vida həcmində Ərəfə günü, digərləri isə həmin səfər əsnasında nazil olduğunu söyləmişlər. İmam Əhməd Hənbəl, İbn Mürdəveyh və Təbrəsinin nəql etdikləri bir hədisə görə Maidə surəsi Allahın Rəsulu yolda dəvə (yaxud qatır) üzərində ikən enmiş, dəvə vəhyin ağırlığına davam gətirməyib qarnı üstə yerə çök-müş, Həzrəti Əli də bunu görmüşdür. Allahın elçisi özündən getmiş, əlini Vəhbə əl-Cüməhinin başına qoymuş, sonra ayılmış və səhabəyə Maidə surə-sini oxumuşdur. Şeyx Təbrəsinin İmam Cəfər Sadiqdən nəql etdiyi bir rəva-yətə görə isə “Maidə surəsi bütünlüklə bir dəfəyə vəhy edilmiş və onunla birlikdə 70 min mələk də enmişdir”.

При исследовании суры ""Трапеза"" в Месневи Джалалаладдина Руми становится очевидным, что в данном случае, в отличие от Корана, речь идет о двух трапезах : одна из них относится ко времени Моисея, а дру-гая к эпохе Иусуса. Как во времена Моисея, так и Иусуса Аллах ниспослал их последователям небесную трапезу, те же взамен благо-дарности выступили против Всевышнего, тем самым став грешниками. Джалаладдин Руми отмечает, что человек должен быть учтивым, благо-дарным Аллаху за Его блага и вести себя как достойный раб Всевыш-него. По мнению Джаладдина Руми, основное качество, отличающее человека от остальных живых существ, являются именно благоприс-тойность и учтивость.