Hədislər arasında görülən ixtilafların səbəbləri

Reasons for Discrepancies Observed Among Hadiths

Причины разногласий среди хадисов

Authors

  • Qoşqar Səlimli
Unudmaq olmaz ki, peyğəmbərlik vəzifəsi, peyğəmbər olaraq seçilmiş şəxsi bəşər olmaqdan məhrum etməz. Digər insanlar üçün icazəli olan və olmayan şeylər, onun üçün də eynidir. Təbii ki, rəsula aid bəzi xüsusiyyətlər hər zaman mövcuddur. Bütün peyğəmbərlər insan olaraq yaşadılar, insan olaraq vəfat etdilər. Onlar güzaranlarını təmin etmək üçün təsərrüfatla məşğul oldular. Hamısı inancları uğrunda savaşdılar, mübarizə apardılar. Mübarizə vasitələrini seçərkən ictihad etdilər. Bu yolda bəzi kiçik yanılmaları olsa da bu, onların insan (bəşər) olmasından irəli gəlməkdə idi. Çünki “Allah və qul arasındakı fərq ortaya çıxmalıdır”. Xətasızlıq yalnız Allaha məxsusdur.
The hadiths (words) of the Prophet Muhammad have always been accepted by Muslims as one of the main sources of Islam. Together with the hadith methodology (usul al-hadith) and other fields based on hadith, they have paved the way for the formation of a number of Islamic sciences. However, hadiths have not been understood by everyone in the same way, and have caused different practices and different views. One of the main reasons of different Islamic sect’s different judgements on Sharia is that they have understood hadiths according to their own interpretations and views. It should not be forgotten that the hadiths, which seems controversial, do not always have the same meaning. For the reason that the Prophet Muhammad is the main source of hadith, the most natural and easiest way in solving these different problems is to apply to his experiences. We have written this article for being a step towards finding the solution of the controversial hadiths by paying attention to a number of points in the Prophet Muhammad’s life.
Наряду с Кораном, изречения (хадис) пророка Мухаммеда всегда принимались, как основа религии Ислам. Хадисы стали источником для появления многих исламских наук, в том числе и наукн Усуль аль-Хадис. Тем не менее, хадисы не были приняты всеми с одинаковым осмыслением и вызвали различные понимания и взгляды. Одной из причин разногласия между исламскими мазхабами в разрешении некоторых вопросов шариата, является то, что они принимали хадисы в соответствии своих интерпретаций и взглядов. Но не следует забывать, что хадисы которые излагаются некоторыми людьми противоречивыми, не вседа бывают таковыми. Имея ввиду, что пророк Мухаммед, есть личность от кого происходят эти слова, самым естественным и простым способом разрешения этих спорных вопросов, является то что мы должны обратится именно к Его жизни. Надеемся, что эта статья послужит шагом, для поиска разрешения «противоречивых» хадисов, путем использования ряда моментов из жизни пророка Мухаммеда.

əl-Buxari Əbu Abdullah Muhəmməd b. İsmail, əl-Camius-Sahih, I-VIII, İstanbul, 1315.

əd-Dihləvi, Şah Vəliyyullah, Hüccətüllahil-baliğə, I-II, Qahirə, trs.

əd-Dihləvi, Şah Vəliyyullah, əl-İnsaf fi bəyani səbəbil-ixtilaf, Misir, 1327.

Əbu Davud, Süleyman b. Əşas əs-Sicistani, Sünən, I-IV, Beyrut, trs.

Əhməd b. Hənbəl, əl-Müsnəd, I-VI, Beyrut, trs.

əl-Əsqalani, İbn Həcər Şihabuddin Əhməd b. Əli, Fəthul-bari bi şərhi Sahihil-Buxari, I-XVII, Misir, 1959-1963.

Xallaf Abdulvəhhab, İlmu üsulil-fiqh, Küveyt, 1968.

İbn Abidin, Muhamməd Əmin b. Ömər b. Abdüləzîz əd-Dimaşqi, Rəddül-muxtar alə Dürril-muxtar, y.y., t.y.

İbn Macə, əl-Qəzvini Əbu Abdullah, Sünən, I-II, (thq: M. F. Abdulbaqi), Qahirə, 1952.

İbn Xüzeymə, Muhəmməd b. İshaq, əs-Sahih, I-III, (thq: M. Mustafa əl-Azami), Beyrut, 1971.

əl-Qarafi, Şihabuddin Əbul-Abbas, əl-İhkam fi təmyizil-fətava anil-ahkam, (thq: Abdulfəttah Əbu Ğüddə), Hələb, 1967.

əl-Qəzali, Muhəmməd b. Muhəmməd, əl-Mustasfa min ilmil-üsul, I-II, Bulak, 1324.

Müslim b. Həccac əl-Quşeyri, əl-Camius-Sahih, I-V, (thq: M. Fuad Əbdulbaqi), Qahirə, 1955.

əl-Münavi, Abdurrauf, Feyzul-qadir şərhu Camiis-sağir, I-VI, Beyrut, trs.

ən-Nəsai, Əbu Abdurrahman Əhməd b. Şüeyb, Sünən, I-VIII, Beyrut, trs.

əs-Səraxsi, Şəmsulümmə, Üsulus-Səraxsi, I-II, Heydərabad, 1372.

əş-Şafii, Muhəmməd b. İdris, ər-Risalə, (thq: Əhməd Muhəmməd Şakir), Qahirə, 1940.

ət-Tahavi, Əbu Cəfər, Müşkilul-asar, I-IV, Beyrut, 1333.

ət-Tirmizi, Əbu İsa, əl-Camius-sahih, I-V, Beyrut, trs.

There are 19 references in total.

Article Information

  • File Downloads 3
  • Abstract Views 13
  • Share
Download data is not yet available.