Abbasilər dövrü ərəb ədəbiyyatında poeziyanın drumu

VIII əsrdən başlayaraq XI əsrin sonuna qədər olan dövr orta əsr ərəb mədəniyyətinin daha çox inkişaf etdiyi dövr hesab olunur. Məhz bu dövrdə xilafətin Suriya, İraq, qismən də Misir kimi mühüm vilayətlərində ərəbləşmə prosesi demək olar ki, sona çatdı və “ərəblər” məfhumu tədricən öz mahiyyətini dəyişdi. Yəni, ərəblər tərəfindən işğal olunan ərazilərin sakinləri onlarla qaynayıb-qarışaraq ərəblərin dinini qəbul edir, “ərəbləşərək” ərəb mədəniyyətinin inkişafında fəal iştirak edir və özlərinə məxsus qədim adət-ənənələrlə bu qədim mədəniyyəti daha da zənginləşdirirdilər. Xilafətə daxil olan xalqlar orta əsr Avropa alimləri latın dilindən istifadə etdikləri kimi, artıq öz elmi, dini və ədəbi yaradıcılıqlarında ərəb dilindən istifadə etməyə başladılar. Ərəb elmi və mədəniyyəti dünyəvi mahiyyət daşıyaraq, Avropa mədəniyyətinə və elmi-fəlsəfi fikrinə təsir göstərməyə başladı.

In the jahilliya period poetry developed and reached its highest level. Rapid development of the literature of this period caused the change of ethnic components of the country. So, as a result of including arab, persian, turkish, greek and berber tribes the culture of ari was mixed up with the Sami culture. Different countries culture entered into the arabic literature in two ways – quotation and translation. Literature became the mirror of that period. So this process has been reflected in the poetry.

Поэзия, сформировавшаяся в период Джахилийа, во время правления Аббасидов достигла пика своего развития. Этому способствовало изменение этнического состава страны. Кроме арабов здесь начали жить и творить персы, турки, варвары и греки. В результате этой ассимиляции культура арабов смешалась с культурой арийцев. Иностранная культура в арабскую внедрялась двумя путями переводами и цитатами авторов этих народов. Можно утверждать, что литература этого периода стала отражением жизни и быта этого периода.