XX əsr müsəlman Şərqində sekulyarlaşma prosesinin tənəzzül dinamikası və sekulyarizmə münasibət

Məqalədə müəllif, müsəlman Şərqində sekulyarlaşma prosesinin tənəzzülə uğramasına və sekulyarizmə olan münasibətə diqqət etmişdir. Belə ki, neopozitivizm, marksizm, eqzistensializm, personalizm, cüveyniyyə və s. fəlsəfi istiqamətlərlə inkişaf etdirilmiş sekulyarlaşma prosesi, bir-sıra müsəlman ölkələrində sekulyarizm idarəçiliyinin ləğvi əsasında iflasa uğramış və ya tamamilə dini apologetika səciyyəsi almışdır. Konkret olaraq Türkiyə Respublikası timsalında işıqlandırılan laiklik prosesi postsekulyar situasiya probleminin, eləcə də neosekulyarizm idarəçiliyi və bütövlükdə neosekulyarlığın olduqca aktuallığını göstərməkdədir.

The author in the article focused on the process of secularization and the decline related to secularism in the Muslim East. So it is developing on the basis of such philosophical directions like neopozivite, marxism, ekzistentsializm, personalism, dzhuveyniyya and ets. process of secularization has fallen into disrepair in the cancellation of results in a number of muslim countries, secular administration, or acquired quite apologetic religious coloring. In particular, the lighting situation in the Republic of Turkey as an example of the problem shows the urgency of the problem postseculyarity and neoseculyarisme management and in general the neoseculyarity problem.

Автор в статье, сосредоточил внимание на спаде процесса секуляризации и отношении к секуляризму в мусульманском Востоке. Развиваяс на основе таких философских направлений как неопозитивизм, марксизм, екзистенциализм, персонализм, джувейнийя и др. процесс секуляризация в ряде мусульманских стран в резултате отмены секулярной управлении пал в упадок, или приобрел вполне религиозно апологетической окраску. В статье частности освещая ситуацию в Республике Турции в качестве примера проблемы показывает актуальность проблемы постсекулярного ситуации, а также управлению по неосекуляризма и в целом то исследовании проблему неосекулярности.