Osmanlı düşüncə və elm həyatında şirvanilərin rolu XVI-XVIII əsrlərdə osmanlı dövlətində bir üləma ailəsi sədrəddinzadələr
Shirvanis’ Role in the Ottoman Thinking and Science Sadraddinzades, An Ulema Dynasty in the 17th and 18th Centuries Ottoman State
Роль ширвани в мышлении и научной жизни османской империи садраддинзаде семья богословов в османском государстве в xvi-xviii веках
Osmanlı Düşünce ve Bilim Hayatında Şirvanilerin Rolü (XVI-XVIII. Yüzyıl Osmanlı Devleti’nde Bir Ulema Ailesi Sadreddinzâdeler)
Adıvar A.A. (1982). Osmanlı Türklerinde İlim. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Alper H. (2012). XVII. Yüzyıl Osmanlı Düşünce Dünyasında BirGazzâlî Şarihi Olarak Sadreddin eş-Şirvânî ve Şerhu Risâleti’l-Kudsiyye Örneğinde Şerh Geleneği. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (21), (59-80).
Altıntaş R. (2010). Şirvânî, Sadreddinzade. DİA, 39, (208-209).
Araslı H. (1958). Büyük Azerbaycan Şairi Füzuli. Bakü: Azerbaycan Uşag ve Gencler Neşriyatı.
Arıcı M. (2015). “Sadreddinzâde Mehmed Emin Şirvânî”. Osmanlı Felsefesi Seçme Metinler, (s.333-335). içinde Klasik Yayınları.
Aşurbeyli S. (2006). Şirvanşahlar Dövleti. Bakü: Avrasiya Press.
Aydın M. (2010). “Şirvan”. DİA, 39, (204-206).
Bakıhanov A.A. (1951). Gülüstan-i İrem. Bakü: Azerbaycan SSC İlimler Akademisi Neşriyatı.
Bilal Dedeyev, Y.K. (2019). “Osmanlı Devleti’nde Azerbaycanlı Bir Âlim: Molla Şemseddin Ahmed Karabaği“. Türk Tarih Kurumu Belleten, LXXXIII (296), (71-94).
Bursalı M.T. (1972). Osmanlı Müellifleri (Cilt 1). İstanbul: Meral Yayınevi.
Cihan Ahmet Kamil, T. A. (2016). Mehmed Emin eş-Şirvânî’nin Meâd ile İlgili Risâle fî Tahkîki’l-mebde ve’l-meâd Adlı Risalesi: Tahlil, Çeviri ve Tahkik. Nazariyat İslâm Felsefe ve Bilim Tarihi Araştırmaları Dergisi, 2(4), (57-102).
Cihan A.K. (2013). “Şirvânî’nin İlimlerin Tanımı ve Meseleleri ile İlgili Eseri: El-Fevâidü’l-Hâkaniyye”. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(4), (230-243).
Çelebî, K. (1941-1943). Keşfu’z-zunûn ‘an esâmi’l-kitâb ve’l-fünûn (Cilt 1-2). İstanbul: Maarif Matbaası.
Çelik Ö. (1992). Muhammed Emin b. Sadruddin eş-Şirvânî’nin Hayatı ve Fetih Sûresi Tefsirinin Tahkiki. Çelik, “Muhammed Emin b. Sadruddin eş- ŞirYüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çelik Ö. (1995-1997). “Muhammed Emin b. Sadruddîn eş-Şirvânî’nin Hayatı, İlmî Kişiliği ve Eserleri”. Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi(13-14-15), (211-217).
Dedeyev B. (tarih yok). “15-16. Yüzyıllar Azerbaycan – Osmanlı Kültürel İlişkilerinde Mühim Rol Oynayan Bazı Şairler”. Journal of Azerbaijani Studies, (379-390).
Efendiyev O. (1961). Obrazovanie Azerbaycanskovo Gosudarstva Sefevidov v Naçale XVI Veka. Baku: İzdatelstvo Akademii Nauk Azerbaycanskoy SSR.
Erünsal İ. E. (2015). Bir Osmanlı Kadısının Günlüğü: Sadreddinzâde Telhisî Mustafa Efendi ve Cerîdesi. Yedikıta(87), (43-44).
Fığlalı E.R. (1981). İbn Sadru’d-din eş-Şirvânî ve İtikâdî Mezhepler Hakkındaki Türkçe Risalesi. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 24, (249-276).
Fığlalı E.R. (1981). Tercümânü’l-ümem. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 24, (277-335).
Gasımov K. (2008). Orta Esrlerde Azerbaycan Medeniyyeti. Bakü: Aspoligraf Neşriyatı.
Hüseynli Z. (2015). “Osmanlı İstanbul’unda Safevi Edipleri”. Osmanlı İstanbul’u III: III Uluslararası Osmanlı İstanbul’u Sempozyumu Bildirileri, (749-760).
Jahn K. (1980). “Tebriz: Doğu ile Batı Arasında Bir Ortaçağ Kültür Mer- kezi”. (ç. İ. Aka, Dü.) Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, 13 (24), (59-77).
Karahan A. (1962). İtikad Mezhepleri Üzerine Bir Yazma: Tercümânü’l- Ümem. İstanbul: İstanbul Yüksek İslam Enstitüsü Yayınları: 3.
Karahasanoğlu S. (2013). Kadı ve Günlüğü: Sadreddinzâde Telhisî Mustafa Efendi’nin Günlüğü (1711-1735) Üstüne Bir İnceleme. İş Bankası Kültür Yayınları.
Maden Ş. (2019). Sadreddinzâde Şirvânî’ye Göre Bir İlim Olarak Tefsir ve Değeri. Osmanlı’da İlm-i Tefsir içinde İstanbul: İsar Yayınları. (s. 357-390).
Mehreliyev E.G. (2011). Şirvaniler (Cilt 3). Bakü: Elm – istehsalat MMC.
Musalı V. (2009). Osmanlı Tezkirelerinde Azerbaycan Şairleri. Bakü: Elyazmalar İnstitutu.
Nesirov E. (2011). Orta Esrlerde Yaşamış Azerbaycanlı Alimler. Bakü: Nurlar Neşriyyatı.
Nevîzâde A. (1268). Zeyl-i Şakâik. İstanbul.
Onullahi S. (1982). XIII-XVII. Esrlerde Tebriz Şeherinin Tarihi. Bakü: Elm Neşriyatı.
Piriyev V. (2003). Azerbaycan XIII-XIV. Esrlerde. Bakü: Nurlan Neşriyatı.
Smirnov V.D. (1891). Oçerk İstorii Tureçkoy Literaturı. A. İ. V. F. Korşa (Dü.) içinde, Vı Vseobşaya İstoriya Literaturı. St. Petersburg.
Süreyyâ M. (1996). Sicîll-i Osmanî (Cilt 1-5). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları: 30.
Tekin K. (2019). Osmanlı Dönemi Bilim Felsefesinin Mahiyeti ve Kaynakları: Abdürrahim Şirvanî’nin Cihet-i Vahde Risalesi. Osmanlı Düşüncesi Kaynakları ve Tartışma Konuları. içinde İstanbul: Mahya Yayıncılık.
Yaka E. (2002). Fethullah ibn Sadreddîn eş-Şirvânî’nin (ö. 1036/1626) İbadet Risalesi. Tasavvuf: İlmî ve Akademik Araştırma Dergisi(8), (79-95).
Yalın S. (2013/1). Şirvânî’de Ahlak ve Siyaset. (24), (9-30).
Downloads
Article Information
- Article Type History
- Submitted October 1, 2020
- Published December 31, 2020
- Issue № 2(5) December 2020
- Section History