Şumer dili və tarixdə şumerlər

Шумерский язык и Шумер в историе

  • Ruhəngiz Kərimli ADPU – nun “Ümumi tarix” kafedrasının magistrı
Dünyanın ən qədim mədəniyyətinə sahib olan şumerlər İkiçayarasınaDəclə və Fərat sahillərinə e. ə. VII-VI minilliklərdə köç etmişlər. Onların İkiçayarasına haradan gəlməsi haqqında bir neçə fikir və ehtimal olduğuna görə bu məsələ mübahisəli olaraq qalır. Bu ərazinin ən qədim sakinləri barədə dəqiq məlumat yoxdur. Mixi yazını icad edən şumerlərin adıyla İkiçayarasının cənubu Şumer və ya Şumer ölkəsi adlanırdı. Son əl-Ubeyd (e.ə. IV minillik), Uruk (e.ə. 3000-2800-cü illər), Cəmdət-Nəsr (e.ə. 28002600-cü illər) arxeoloji mədəniyyətləri şumerlərin adıyla bağlıdır.
South of between the two river was called as Shumer or country of Shumer which it invented the cuneiform. After the second world war whole manuscripts that belong to Shumer, were investigated and proved that the most ancient state and the most ancient civilization were established not only at Egypt, but at the south of between the two river, especially at Shumer. Struggle of Shumer for hegemony at the between the two river causes that in 2003 year before Christ Shumer was made kneel by Elam’s and Su crews. Thus the state of Shumer and its period that covered thousand years ended.
Расположенные между двух рек или жившие на территории южного двуречья и создавшие иреоглифические письма шумеры называли Шумер или же страна Шумеров. После Второй Мировой войны были иследованы все писменные источники относящиеся шумерам и было доказано то, что самое древное государство и искусство принадлежит не древному Егирету, а Шумерам, Гегомонические (отношения) борьбы Шумеров на территории Двуречья в 2003 году до нашей еры, племено элан и су разгромили госудаство Шумеров. И после этих в событий завершилось тысячилетное управление государство Шумеров.
المراجع

Dövlət və din jurnalı, dekabr 2008 s. 81-83, 86.

Zenon Kosidovski, “Kогда солнеца было богам’’, M, 1968, səh, 89.

Y. Yusifov, Qədim şərq tarixi, Bakı, 1992, səh., 46, 50, 57, 58, 69, 72, 82, 86-88, 91.

Ə. Nicat, Dünya sərkərdələri, Bakı, 1995, səh., 6.

Turan Jurnalı, Bakı, 1991, səh., 118.

Ə. Nicat, Karvan, Bakı, 2000, səh., 646, 650.

O. Süleymanov, “AZ-YA” Bakı, 1993, s. 192, 195, 201, 203, 210, 212, 299.

هناك 7 مرجع إجمالاً.
معاينة № 12(12) September 2009

№ 12(12) September 2009

معلومات المقال

  • نوع المقال Articles
  • تم التقديم سبتمبر 30, 2009
  • منشور سبتمبر 30, 2009
  • إصدار № 12(12) September 2009
  • القسم Articles
  • تنزيل الملفات 4
  • مشاهدات الملخص 41
  • مشاركة
تنزيل البيانات ليس متاحًا بعد.
كيفية الاقتباس