İman, lügatte kalp ile tasdik demektir. İsteyerek tasdik etmek, gönülden kabullenmek ve doğrulamak, kabul edilmesi istenen bir şeyi yüreğinde yalandan uzak tutmak, kabullenmek ve onun doğruluğuna güvenmek gibi manalar da bu kelimenin kapsamındadır. İmam Mâtürîdî (333/944), Bâkıllânî (403/1013) ve Gazzâlî (505/1111) gibi âlimlere göre imanın esas yeri kalptir. Dil ile ikrar, kalpteki imanın tercümanı olup, dünyevi ahkamın icrası için gereklidir. Zira Bâkıllânî’nin dediği gibi iman, dilde hangi manaya geliyorsa şeriatta da aynı manaya gelir.2 îman, Hz. Peygamber’in Allah'tan getirdiği her şeyi gönülde hiçbir şüphe duymadan kabul ve tasdik etmedir. Küfür, Hz. Muhammed’in getirdiği şeylerin birini yalanlama, inkar etmedir.