İslam baxımından israfın sosial-psixoloji amilləri

İslam və Qur’an baxımından israf haqqdan uzaqlaşmaq, orta həddən keçmək, etinasızlıq və başqalarının haqqına təcavüz kimi dəyərləndirilir. Bu isə təkcə qanunlara laqeydlik deyil, Allahın nemətlərini zay etmək, təbii qaynaqları və sərmayələri tələf etmək, xüsusi və ümumi mülkiyyəti boş yerə xərcləmək, Allahın nemət və sərvətlərini Onun məqbul saymadığı yolda sərf etmək deməkdir. (2.s.20). Adi halda adətən bu məfhum sadəcə yemək-içmək, geyim, ev və məişət şeyləri və başqa yaşayış şəraitini əks etdirir. Ancaq israf geniş məzmuna malik bir məfhumdur, təkcə fərdi və ailə həyatını və ya ictimai məsələləri əhatə etməklə məhdudlaşmır. Onun dərin mənəvi və psixoloji tərəfləri və amilləri vardır. Maddi və iqtisadı baxımdan israf iki əsas qrupa bölünür:

This paper refers main dimensions of Koranic conception of immoderation and its criterions, social and ethical-spiritual aspects. There are not excess and defect, and this principle comprises material, ethical, social and spiritual-divine aspects of life. Main aspects of negative appearances of consumptive character in modern society and prevention and regulation in Islamic culture have been analyzed.

В статье изложены основные стороны Коранического понятия расточительства, его свойства и социальные и морально-духовные аспекты. Для определения данного понятия имеются отдельные меры разного характера. Здесь раскрываются также основные его социально-психологические факторы, способствующие расточительства, имеющего негативные последствия и методы его предотвращения. .