Məqalədə müasir viktimologiyanın davamçılarının tədqiqatlarının öyrənilməsi əsas yertutur. Viktimologiyanın yarandığı ilk vaxtlarda tədqiqatçılar cinayətin qurbanlarını təsnif etməyə cəhd edirdilər. Bəzi hallarda qurbanın davranışından asılı olaraq cinayətkarın məsuliyyətini yüngülləşdirmək, hərdən isə onu yəni cinayətkarı məsuliyyətdən azad etməyin lazımlılığının müəyyən edilməsinin vacibliyi xüsusi olaraq qeyd edilir. Eyni zamanda məqalədə xüsusi olaraq qeyd edilir ki, əgər insan özünün yüksək viktimogenliyini başa düşərsə, bu təhlükəyə müqavimət göstərə biləcək və onun öhdəsindən gələ biləcək müəyyən davranişi qavraya bilər. Psixoanalitik mövqedən qurban olma ehtimalı günah, utanc hissi və cəzalanma arzusu, ya da subyektin passivliyinə gətirib çıxaran passiv məqsədlərin nəticəsi məqalədə qeyd edilir. Hər şeydən əvvəl psixi pozuntusu olan şəxslər çox vaxt yüksək viktimliyə malik olurlar, onların viktim davranışını ümumilikdə və ya ayrıca müəyyən edərkən psixi patologiyaya şərait yaradan faktorlara böyük əhəmiyyət verilməsi məqalədə öz əksini tapır. Uzun müddət ərzində cinayətkarlığın qarşısının alınması, hüquq pozuntusu törədənlərin islah və tərbiyə olunması məsələləri ilə müqayisədə, cinayətin qurbanına kömək göstərilməsi məsələsinə lazımi diqqət göstərilməməsi burada xüsusi olaraq göstərilir. Qeyd etdiklərimiz çox mürəkkəb ictimai cəhətdənpsixoloji problemləri doğurur ki, bu da məqalədə öz əksini tapmışdır.